„Królowa Śniegu. „Każdy zasługuje, by z jego powodu iść na koniec świata”

„Królowa Śniegu” w reżyserii Krzysztofa Rzączyńskiego w Teatrze Andersena to spektakl dedykowany dzieciom i dorosłym. Fascynuje,
przyciąga i wzrusza. Klasa 5F wraz z wychowawczynią, Anną Jasińską oraz nauczycielem geografii, Marcinem Pawłowskim, przekonała się o
tym osobiście.

Podróż w głąb siebie

Klasyczna baśń autorstwa H. Ch. Andersena w reżyserii Rzączyńskiego, bez względu na wiek widza, przemawia bezpośrednio do jego wrażliwości. To bezpretensjonalna i autentyczna opowieść o dojrzewaniu. Do oka i serca Kaja trafia odłamek szkła z popękanego lustra złego trolla, które zniekształca to, co wartościowe. Wszystko zaś to, co pozbawione wartości, przedstawia jako cenne i doskonałe. Bohater, uwiedziony przez złe moce Królowej Śniegu, zwabiony zostaje do jej krainy. Gerda wyrusza w podróż w poszukiwaniu przyjaciela. Dzięki wędrówce, również tej w głąb siebie, dojrzewa, pokonując meandry iluzji i złudzeń. „Wszystko przemija, nic nie jest trwałe” – mówi Kaj do
Gerdy. „Gubię sny, gubię złudzenia”- wyznaje dziewczynka na scenie. Zwyciężając przeszkody, Gerda osiąga cel. Spotyka przyrodniego brata, a jej czyste emocje, wiara w miłość i przyjaźń, roztapiają zamrożone serce Kaja, przywracając bohaterowi pamięć i dawne życie. Jak w baśniach bywa, wszystko kończy się szczęśliwie.

Baśniowe przesłanie

Akcja rozgrywa się w trójwymiarowej scenerii, możliwej do osiągnięcia dzięki grze świateł i ruchomym dekoracjom. Zmiany scenografii autorstwa Marty Kuligi w sposób harmonijny zachowując baśniową spójność, nie męczą widza, czynią fabułę przystępną. Śpiew i taniec, skierowany w stronę odbiorców sprawia, że dzieci dyskretnie włączają się w spektakl, nucąc, czy poruszając się w takt muzyki. Atutem przedstawienia jest obecność na scenie lalek, ubranych tak, jak aktorzy wcielający się w postać Kaja i Gerdy. Zabieg ten pozwala publiczności skupić się na szczególe i skłania do refleksji na temat przemijania, granicy pomiędzy dobrem a złem oraz tym, co niesie ocalenie: przejawami dobra i ciepła względem drugiego człowieka. „Każdy zasługuje, by z jego powodu iść na koniec świata” – mówi w jednej ze scen Renifer. To jedno spośród kilku zdań spektaklu, które zapadają dzieciom w pamięci najbardziej.

Anna Jasińska