1. Pomoc w opanowaniu „chaosu” powstającego na kartce papieru:

– graficzne schematy różnych form wypowiedzi,

– schematy, rysunki,

– odwoływanie się doświadczeń znanych uczniowi oraz zmysłów.

2. Pomoc w opanowaniu „chaosu” zapisanego w podręczniku lub tekście literackim – metoda czynnego czytania:

– szczegółowa analiza podręcznika,

– czytanie uczniowi tekstu z akcentowaniem istotnych treści,

– zaznaczanie pętlami/zakreśleniami istotnych informacji,

– praca z kopią kserograficzną przeczytanego tekstu – wycinanie istotnych zdań, układanie ich w odpowiedniej kolejności,

– opracowanie listy umownych znaków,

– wyróżnianie elementów kompozycyjnych,

– notowanie w podręczniku,

– tworzenie map myślowych tekstu – „budowanie systemu”,

– metoda tworzenia „metryczki tekstu” – aktywne czytanie + uzupełnianie arkusza/tabeli/schematu,

– metoda „charakterystyki postaci” – gromadzenie danych w trakcie czytania za pomocą rysunków/schematów,

3. Pomoc w opanowaniu „chaosu” zapisów w zeszycie:

– format zeszytu – A4,

– przy sprawdzaniu nie podkreślamy błędów innym kolorem,

– nie oceniamy graficznej strony,

– stosujemy metodę opisową poprawności ortograficznej (np. błędy pisowni rz po spółgłoskach – 2, błędy w zapisie zmiękczeń – 3),

– poprawianie błędów,

– metoda „zeszyt studenta” – wydzielenie odpowiednich miejsc w zeszycie: nowo poznane pojęcia, mapy myślowe, schematy notatek, uwagi, pytania, pomysły,

– wydzielenie odpowiednich miejsc na kartce w zeszycie,

– tworzenie schematów pracy,

– tworzenie notatek – map myśli,

4. Pomoc w opanowaniu „chaosu” wypowiedzi ustnych:

– tworzenie konspektów,

– tworzenie map myślowych.

5. Zmienne tempo prowadzonych zajęć:

– zmiana rodzaju ćwiczeń 2 – 3 razy podczas spotkania,

6. Praca z symbolem, pomoce wizualne.

7. Poznawanie lektury poprzez czytanie w klasie.

8. Praca w grupach, technika ”śnieżnej kuli”.

9. „Książki mówione”.

10. Drama, symulacje.