LISTY O POLSCE-UDZIAŁ SZKOLNEGO KOŁA CARITAS W OGÓLNOPOLSKIM PROJEKCIE „DOBRA JEST WIĘCEJ- SZKOLNY WOLONTARIAT”
Projekt jest realizowany i finansowany jako zadanie zlecone przez Ministra Edukacji i Nauki z zakresu zdrowia publicznego. Koordynatorami Projektu są Caritas Polska i diecezjalne oddziały Caritas. Nasza szkoła jest jedną z piętnastu szkół diecezji lubelskiej, którą zaproszono do udziału w przedsięwzięciu. Nominację tę Szkolne Koło Caritas przyjęło jako wyróżnienie, ale też jako zobowiązanie do jeszcze aktywniejszej służby, by skuteczniej dzielić się dobrem.
W dniu 29 listopada 2022r. Wolontariusze Koła uczestniczyć będą w Festiwalu Wolontariatu w Archidiecezjalnej Caritas. Zaprezentują szkolne działania w ramach realizowanego Projektu –„Dobra jest więcej”. Dziękujemy Panu Dyrektorowi Lucjanowi Miciukowi za stworzenie przestrzeni do realizacji naszego przedsięwzięcia. Dziękujemy Ofiarodawcom za dobroć i otwartość serc a w sposób szczególny Rodzicom
i Wychowawcom za pomoc w organizacji zbiórki darów dla naszych Rodaków z Izmaila. Dzielenie się dobrem nie zna granic. Z miłością i dobroczynnością można dotrzeć wszędzie, o ile zaangażuje się w to serce- wrażliwe na potrzeby bliźnich. A takie serca mają młodzi ludzie należący do Szkolnego Koła Caritas w Zespole Szkół nr 12 w Lublinie.
Głównym zadaniem Projektu było opracowanie i przeprowadzenie akcji społecznej, której autorami będą Wolontariusze należący do Koła Caritas. Działania o wymiarze charytatywnym należało skierować do konkretnej społeczności. Cel działań to zbudowanie relacji pomiędzy adresatami i wolontariuszami, trwałej i mocnej więzi. Wierzymy, że nam się udało.
W ramach realizacji Projektu 12 października 2022r. gościliśmy w naszej szkole Księdza Adama Szychiewicza- Proboszcza Parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Izmailu na Ukrainie. To właśnie tam żyją Polacy – w Besarabii leżącej w delcie Dunaju, gdzie zaczynają się albo kończą, znane chyba każdemu Polakowi, stepy akermańskie, w krainie opisywanej przez naszego wieszcza Adama Mickiewicza w „Sonetach krymskich”. Tęsknią za Polską i liczą na naszą pamięć. Pomoc dociera do nich bardzo rzadko.
Pracuje z nimi i dla nich od 2008r. skromny kapłan z Polski- ksiądz Adam (pochodzący z niedalekiego Chełma), realizując tam swoje kapłańskie powołanie i prowadząc aktywną pracę duszpasterską. W czasie szkolnego spotkania ksiądz Adam opowiedział uczniom o swojej parafii- jedynej parafii rzymsko-katolickiej w mieście Izmaił. Dzięki zaprezentowanej fotorelacji mogliśmy przenieść się do Izmaila i poznać kronikę parafialnych wydarzeń i sposoby duszpasterzowania. Doświadczyliśmy wyraźnie i mocno, że Polacy- parafianie Księdza Adama potrzebują podtrzymania więzi z Ojczyzną. Pan Jacek Ogorzałek- nauczyciel historii zapoznał nas z historycznymi aspektami obecności naszych Rodaków w Izmailu. Wiemy, że w czasach powojennych, w sowieckiej Ukrainie Polacy mieli bardzo ograniczone możliwości kultywowania swojej tożsamości narodowej. Byli pozbawieni polskiej oświaty, pracy, duszpasterstwa rzymskokatolickiego i kontaktów z krajem. Rozpad ZSRR i uzyskanie niepodległości przez Ukrainę umożliwiło prowadzenie działalności na rzecz zachowania polskości oraz powstania polskich organizacji społecznych, oświatowych i kulturalnych. Nasz Gość opowiedział nam o działaniach, które podtrzymują i pielęgnują tradycje polskie, religię, wiarę, więź z Ojczyzną. Podzielił się swoim doświadczeniem organizacji przy parafii nauki języka polskiego, prowadzenia Domu Polskiego „Kujawy”(istniejącego od 1998r.), w którym spotykają się Polacy z Izmaila, by świętować ważne dla Polski święta i rocznice. Podkreślał, że parafianie potrzebują spotkań i działań o charakterze patriotycznym i wspólnotowym. Wzruszyliśmy się, gdy opowiadał historię starszego polskiego małżeństwa, które z nadzieją czekało przez wiele lat na spotkanie z kapłanem, który przyniesie im Chrystusa w sakramencie namaszczenia chorych i Eucharystii. Niebawem po tym spotkaniu odeszli do wieczności.
Opowieść Księdza Adama uwrażliwiła serca słuchaczy, co zaowocowało dalszymi działaniami. Wszystkie zespoły klasowe uczestniczące w spotkaniu , zdecydowały, że napiszą listy do Polaków mieszkających w Izmailu. Nie będą to jednak zwyczajne listy. Opiszą naszą Ojczyznę, jej piękno, nasze miasto i historię a także pielęgnowane w domach tradycje polskie. Spontanicznie zrodził się też pomysł przygotowania paczek świątecznych dla Rodzin polskich z Izmaila. Listy zostały napisane. Są w nich historie rodzinne i wspomnienia, przepisy na tradycyjne polskie potrawy wigilijne. Jest też opisany spacer po naszym pięknym mieście i opowiedziana legenda lubelska. Jakub z piątej klasy zaprasza do odwiedzenia naszej parafii Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika i przypomina żywot Patrona naszej świątyni. Niektóre z listów przypominają ilustracje z naszych polskich lektur.
A pośród pięknych słów są życzenia pokoju i powrotu do Ojczyzny a także zapewnienie o pamięci. Wszystko wyrażone dziecięcym sposobem odczuwania i wrażliwością młodych serc. Oczekują na przyjazd Księdza Adama, który obiecał, że dostarczy je do adresatów przed Bożym Narodzeniem. Rozpoczęła się też zbiórka darów-żywności o przedłużonej trwałości, która razem z listami zostanie przekazana naszym Rodakom. Szkolne Koło Caritas koordynuje akcję i przygotuje zebrane dary do transportu. Muszą być dobrze zabezpieczone, bo Izmaił leży prawie 1400 km od Lublina.
Za kilka tygodni zapytamy Księdza Adama, czy nasze listy i podarunki świąteczne wywołały uśmiech i pozwoliły choć przez chwilę przenieść się sercem i myślą do Polski .
Joanna Kowalczyk
Jacek Ogorzałek
Opiekunowie Szkolnego Koła Caritas